Μια άλλη εκδοχή της ιστορίας αυτής είναι ο μετανάστης που, αφού καταφέρνει να καλοπιαστεί στην ξένη χώρα, γίνεται ρατσιστής και δεν θέλει άλλους μετανάστες στην ξένη χώρα που τώρα αισθάνεται δικιά του.
Γιατί μου ήρθαν αυτές οι σκέψεις θα αναρωτηθείτε. Γιατί, τον τελευταίο καιρό διαβάζω συχνά απόψεις που λένε πως καλώς έκανε το ΥΠΕΚΑ και ανέστειλε την αδειοδότηση νέων
φωτοβολταϊκών και πως αρκετά μεγαβάτ έχουν μπει και δεν χρειάζεται να αναπροσαρμοστεί ο εθνικός στόχος για τα φωτοβολταϊκά. Αν τις απόψεις αυτές τις εξέφραζε ένας αντίπαλος των ΑΠΕ θα τις έβρισκα αναμενόμενες και ίσως και ανάξιες σχολιασμού. Όταν όμως οι απόψεις αυτές ξεστομίζονται από φορείς και άτομα που εκπροσωπούν υποτίθεται τον κλάδο των φωτοβολταϊκών και παίρνουν μάλιστα και τη μορφή ψηφίσματος προς το ΥΠΕΚΑ, εκεί αρχίζω και ψάχνω για ψυχαναλυτές για να καταλάβω τι συμβαίνει.
Η απάντηση είναι απλή. Κάποιοι, οι οποίοι σημειωτέον δεν είχαν την παραμικρή συμβολή στο να θεσπιστούν τα κίνητρα για τα φωτοβολταϊκά που τώρα οι ίδιοι απολαμβάνουν, κατάφεραν να κατασκευάσουν κάποιο φωτοβολταϊκό πάρκο τα τελευταία χρόνια. Λίγο οι στρεβλώσεις της αγοράς, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο οι καθυστερήσεις πληρωμών του ΛΑΓΗΕ, λίγο η έκτακτη εισφορά, οι άνθρωποι αυτοί ζορίστηκαν και φοβούνται για την επένδυσή τους. Φυσιολογικό ως εδώ. Αντί όμως να ζητήσουν μέτρα που θα εξορθολογίσουν την αγορά, ζητούν να σταματήσει εδώ η ανάπτυξη, να μη δοθούν άλλες άδειες, να βγουν εκτός κινήτρων τα οικιακά συστήματα και, από εδώ και πέρα, όλοι οι πόροι του ΛΑΓΗΕ να διασφαλίζουν απλώς την αποπληρωμή των δικών τους επενδύσεων. Τώρα γιατί εμένα αυτό μου ακούγεται σαν ένα ακόμη κλειστό επάγγελμα, θα ρωτήσω τον ψυχαναλυτή με τον οποίο άνοιξα παρτίδες.
Τι σημαίνει όμως εξορθολογισμός της αγοράς; Ποιος δημιουργεί σήμερα τα προβλήματα ρευστότητας του ΛΑΓΗΕ, την αδυναμία εμπρόθεσμων πληρωμών και εν τέλει την όποια επιβάρυνση των καταναλωτών; Είναι τα μελλοντικά φωτοβολταϊκά που ζητά η αγορά να μπουν ως το 2020 και την αδειοδότηση των οποίων έχει αναστείλει το ΥΠΕΚΑ ή μήπως είναι τα ήδη εγκατεστημένα συστήματα που απολαμβάνουν τις υψηλότερες ταρίφες της Ευρώπης; Προφανώς το δεύτερο. Σε μια περίοδο ύφεσης, φτώχειας και ανείπωτης οικονομικής κρίσης, σε μια περίοδο που σχεδόν ένας στους τρεις δεν έχει δουλειά, κάποιοι λένε πως αυτοί δεν πρέπει να έχουν κανένα μερίδιο στην κάλυψη των ελλειμμάτων του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ ο οποίος καλύπτει τις δικές τους αποζημιώσεις.
Το καταλαβαίνω ότι σε κανέναν δεν αρέσει να του μειώνουν τα προσδοκώμενα έσοδά του. Και έχει μαλλιάσει και η δική μου γλώσσα να λέω για τις στρεβλώσεις της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και για τις ευθύνες της Πολιτείας για τη σημερινή κατάντια της αγοράς και τα προβλήματα των επενδυτών. Ούτε ισχυρίζομαι άλλωστε ότι τα συγκεκριμένα μέτρα που πήρε το ΥΠΕΚΑ για τις υφιστάμενες επενδύσεις (έκτακτη εισφορά, πρόσθετοι πόροι κάλυψης ελλειμμάτων ΛΑΓΗΕ) είναι τα ορθά και τα ενδεδειγμένα. Κάθε άλλο.
Ας ξανάρθουμε όμως στο παράλογο ψήφισμα να σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών. Όπως είναι γνωστό σε οποιονδήποτε παρακολουθεί έστω και λίγο την αγορά, το κόστος των φωτοβολταϊκών έχει πέσει κατά 70-75% την τελευταία τετραετία, παρασύροντας (ορθά) προς τα κάτω και τις ταρίφες με τις οποίες αποζημιώνονται οι παραγωγοί πράσινης ενέργειας. Η υφιστάμενη μάλιστα νομοθεσία προβλέπει πως, από το 2015 και μετά, η ταρίφα των φωτοβολταϊκών θα είναι μικρότερη και από την τιμή με την οποία αποζημιώνεται σήμερα η ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο. Αυτό σημαίνει πως, ακόμη κι αν αυξηθεί ο εθνικός στόχος και εγκατασταθούν χιλιάδες επιπλέον μεγαβάτ φωτοβολταϊκών (όπως ορθά ζητά ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών), δεν θα υπάρξει περαιτέρω επιβάρυνση των καταναλωτών, οι οποίοι παρόλα αυτά θα συνεχίσουν να πληρώνουν τις υψηλές ταρίφες των “παλιών”. Το απλό αυτό επιχείρημα επιβεβαιώνει άλλωστε και σχετική μελέτη του ΑΠΘ για την περίοδο ως το 2020.
Τι σημαίνει όμως να αυξηθεί ο στόχος για τα φωτοβολταϊκά ως το 2020; Σημαίνει να διατηρηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας (αυτές που θα χαθούν αν γίνει αποδεκτή η λογική του ΥΠΕΚΑ και των παράλογων ψηφισμάτων), σημαίνει πως δεν θα εκλύονται στην ατμόσφαιρα 2,6 εκατ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, σημαίνει ότι θα εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία εκατομμύρια ευρώ μέσω της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών. Κάποιοι δεν τα θέλουν αυτά, ζητώντας απλώς να διασφαλίσουν το δικό τους, ατομικό συμφέρον. Κι αν αυτό δεν είναι απολύτως διασφαλισμένο, ε τότε, ας ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα.
Σταματώντας την περαιτέρω ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, κάνουμε κακό στην απασχόληση, στην ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας, στην οικονομία, στο περιβάλλον. Και μιας και ο λόγος για το περιβάλλον, παραθέτω την εξής φράση από το Καταστατικό αυτών που με ψηφίσματα και άρθρα ζητούν το πάγωμα και τον θάνατο της αγοράς: “Ο Σκοπός του Σωματείου είναι… κάθε πρωτοβουλία ή ενέργεια που θα έχει σαν στόχο την εξάλειψη του φαινομένου του Θερμοκηπίου και την προστασία του περιβάλλοντος”. Του περιβάλλοντος όλων μας όμως, όχι της τσέπης μας...
Ο Στέλιος Ψωμάς είναι σύμβουλος σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος
πηγη http://www.energypress.gr/news/fwtoboltaika/Stelios-PSwmas:-Na-psofhsei-h-katsika-toy-geitona
Σωστός
ΑπάντησηΔιαγραφή